Al Green
Als
moe van het alleen zijn
ooit mooier klonk
dan nu
wil ik niets liever
dan dat geloven
moe van de pogingen
tot vluchten, in lang
uitgesponnen draden van woorden
een web van verlangen
te knopen
in de momenten dat
hij zwijgt
valt geluid weg
in een vacuüm van stille
beweging
wiegt hij me mee
in zijn zelf gekozen staat
van gekoesterde eenzaamheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten